« بسیار متاسفم که هنوز سوگ داریوش اسدزاده را فراموش نکرده بودیم که ابراهیم آبادی را نیز از دست دادیم .او یکی از اولین هنرمندان و جزء نخبههایی بود که برای یادگیری کارگردانی و بازیگری مدرن به چکسلواکی رفت و بعد به ایران برگشت. اندیشه نوین بازیگری را کسانی مثل ابراهیم آبادی وارد ایران کردند و او بود که از فانتزیترین نقشها تا تاریخیترین و کلاسیکترینها را ایفا کرد. او یک مدافع صنفی فعال برای صنف بازیگران بود و ما همیشه از حضور ایشان استقبال میکردیم ،چون پر از انرژی بود.»
عزتالله رمضانیفر، بازیگر نیز در ادامه مراسم بیان کرد: ابراهیم آبادی از ممتازترین بازیگران بود، او خودش یک سخنور بود و هرگاه حرف می زد همه را به خود جذب می کرد.او در ارشاد ماموریتی داشت که به شهرستان ها برود و در حوزه تئاتر کمبودها را شناسایی کند و بعد از تئاتر به سینما و تلویزیون رفت.
حبیب اسماعیلی هم در سخنانی گفت : خوب است که در زمان حیات این دوستان به آنها بها دهیم. ابراهیم آبادی جدای از اینکه بازیگر خوبی بود انسان شریفی هم بود. امروز بازیگر ابتدا نگاه می کند که چقدر نقش دارد و بعد آن را قبول می کند ولی آبادی اینگونه نبود.
همچنین نرگس آبیار، کارگردان در سخنانی بیان کرد: متاسفانه هر ماه سرمایههای فرهنگی خود را از دست میدهیم و اگرچه سعادت همکاری با ایشان را نداشتم اما امیدوارم برای این تعداد از پیشکسوتان و هنرمندان باقیمانده قدر و ارزش قائل باشیم.
محسن بخشنده داماد خانواده آبادی نفر بعدی ای بود که درباره این هنرمند گفت: من ۱۵ سال است افتخار دارم داماد این خانواده باشم. نکته ای که همیشه می گفت این است که در کار خود بهترین باشید. او عاشق علم و کتاب بود و همیشه همه را به کتاب خواندن توصیه می کرد.
رضا ناجی که می خواست حق شاگردی را ادا کند خیلی کوتاه گفت "من شاگرد ابراهیم آبادی هستم و در تبریز در کلاس های او بازیگری را یاد گرفتم. او مردی به تمام معنا خوب بود.